poniedziałek, 31 marca 2008

Dz 1, 15-26

15 Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił: 16 «Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa, 17 bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu. 18 Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności. 19 Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi. 20 Napisano bowiem w Księdze Psalmów:

Niech opustoszeje dom jego
i niech nikt w nim nie mieszka!
A urząd jego niech inny obejmie!

21 Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, 22 począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania».
23 Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja. 24 I tak się pomodlili: «Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś, 25 by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą». 26 I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.

niedziela, 30 marca 2008

Dz 1, 12-14

12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej. 13 Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, [brat] Jakuba. 14 Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.

Dz 1, 1-11

1 Pierwszą Księgę2 napisałem, Teofilu2, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku 2 aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego3 poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba. 3 Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym. 4 A podczas wspólnego posiłku4 kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:
«Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - 5 Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni5 Duchem Świętym». 6 Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» 7 Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, 8 ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami6 w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
9 Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. 10 Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. 11 I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».

Słowo wstępne

Przed nami okres wielkanocny. Jak łatwo sprawdzić, dłuższy od wielkopostnego. Jak mówi Ojciec Paweł Gużyński, jest bardzo ważne, aby nie przespać tego okresu, w którym powinniśmy przeżywać radość ze Zmartwychwstania. Triduum Paschalne to przecież bardziej początek niż koniec.

Wierze pomaga zaangażowanie. Szczególnie wspólne. Istotna jest także otwartość, wyjście ku innym. Dlatego pomyśleliśmy z Piotrkiem i Wojtkiem, że będziemy tutaj codziennie umieszczać swoje komentarze do Dziejów Apostolskich, oparte na własnej lekturze i przemyśleniach. Zachęcamy Was także do czytania i komentowania.

Dlaczego właśnie Dzieje? Odpowiedzi dostarcza kalendarz czytań liturgicznych: właśnie ta księga w szczególny sposób towarzyszy naszej powielkanocnej refleksji. Przeżywszy śmierć Chrystusa i Jego Zmartwychwstanie, pragniemy teraz sięgnąć do początków Kościoła, aby wraz z pierwszymi chrześcijanami szukać swojego miejsca w owczarni Dobrego Pasterza.

W każdym dniu przyglądamy się kolejnemu fragmentowi Pisma Świętego, zgodnie z podrozdziałami wyróżnionymi w Biblii Tysiąclecia. Cytaty biblijne przytaczamy za Polską Stroną Biblijną. Aby zobaczyć nasze refleksje, trzeba kliknąć łącze "comments" bezpośrednio pod każdym z cytatów.

Na koniec należy dodać, że jesteśmy amatorami, nie ubiegaliśmy się o imprimatur ani nihil obstat. Wydaje się nam, że pozostajemy w zgodzie z nauczaniem Kościoła, niekiedy zaglądamy do Katechizmu oraz innych źródeł. Mimo to jednak nie można traktować naszych komentarzy jako wykładni wiary. Nie takie też jest ich przeznaczenie.